Renowacja Beethovena II - dzień trzeci.

Właściwie to dzień trzeci + 0,5 x czwarty.

Próby i rozważania nad sposobem odświeżenia i konserwacji skrzynki doprowadziły nas do zastosowania oleju lnianego.

Tu uwaga : olej lniany jest bardzo często dobrem na całe zło. 

Świetnie " zaciera " rysy, zadrapania, spękania.

Konserwuje ( uelastycznia starą powłokę lakierową ), ale trzeba zrobić próbę, czy radykalnie nie przyciemnia odsłoniętych fragmentów forniru ( będą ciemne plamy ).

Tu wszysko poszło ok. 

To zdjęcie górnej powierzchni zrobione w najbardziej niekorzystnym ustawienia oświetlenia oraz kąta patrzenia.

Można by może przepolerować jeszcze pastą polerską, ale można sprawy pogorszyć.

Tak zostawiamy !

Widok od strony frontowej jest naprawdę przyzwoity ( a nawet bardziej ).

W dotatku wsio orginał.

Prace renowacyjne przy elementach galenteryjnych ( bakelit ) :

Nie polerujemy na " wysoki glanc ", aby wszystko harmonijnie wyglądało, spowite patyną minionego czasu.

Prace nad elektroniką rozpoczynamy od płytki z bezpiecznikami i przełącznikiem napięć zasilających.

Niby rzecz drobna, ale to już czwarty Beethowen w naszej " karierze ", a ten element zawsze daje w kość !

Sprężyny stykowe bezpieczników trzeba bardzo dokładnie oczyścić ( podobnie styki przełącznika napięć ).

Niby " oczywista oczywistość ", ale co to za stop ? że utlenione powierzchnie tak trudno doprowadzić do przewodzenia ?

Często rozpadały się skorodowane niciki mocujące blaszki stykowe - ot kłopocik -:)

Tym razem poszło w miarę sprawnie i w dalszej kolejności pokusiliśmy się o wstępne "odpalenie " odbiornika. 

Robimy to przy obniżonym napięciu ( 180 V ).

Ja Wam mówię jest dobrze, jest dobrze, jest dobrze, ale nienajgorzej jest....

Dymów nie było, a nawet radio zagrało.

Pora na dokładną analizę stanu elektroniki.

Ważny " plus dodatni ", chasiss bardzo stabilnie stoi w pozycji dogodnej do prac naprawczych ( w dodatku żaden element nie jest narażony na uszkodzenie ).

Przyszła pora na " wykopki ", czyli wymienianie niesprawnych kondensatorów papierowych 

( kartoflaków ).

Podziwiam kolegów, którzy z masochistycznym zacięciem wylutowywują końcówki elementów z łączówek, nóżek podstawek itp... ( często doprowadzjąc do ich uszkodzenia ( ot, kłopot ).

Najczęściej były one one pozawijane w fabryce przed lutowaniem ( bywa że wielokrotnie ).

My po prostu tniemy, i wlutowujemy nowy element ( to nie grzech !) 

Dalsze prace przy obwodach zasilania i wzmacniaczy m.cz.

Szczególnie przy stopniu przeciwsobnym i uzyskaniem właściwej symetrii.

Wymieniliśmy  dwie zbliżone parametrami lampy EL84 i lampę ECC83.

A Krysia złożyła skrzynkę wraz z zespołem głośników:

Przy okazji, odkryliśmy pieczątkę z datą produkcji ( skrzynki ), ale radia ( co do roku ) zapewne również.