Renowacja Beethovena II - suplement.

Staraliśmy się w poprzednich postach  zrelacjonować szczegółowo nasze prace przy radioodbiorniku Beethoven II, niemniej pewne uwagi podsumowujące wymagają zamieszczenia na blogu.

Wynikają one nie tylko z tego ostatnio opisywanego egzemplarza, ale również z naszych dawniejszych doświadczeń z tym modelem.

Rzecz głównie dotyczy akustycznych jego walorów, w obecnych czasach.

Choć znamy wiele opinii o nadzwyczajnym brzmieniu Beethovena, to nie możemy ich niestety w pełni podzielić.

Przynajmniej w oryginalnym rozwiązaniu układowym.

Chodzi o to, że niskie tony są nadmiernie eksponowane, z całym bagażem zniekształceń związanych z rezonansem własnym głośnika.

Wydaje się oczywistością, że w latach 50 – tych minionego stulecia, transmisja radiowa, poprzez wszystkie jej etapy ( urządzenia studyjne, sieć przesyłowa, nadajniki ) odbywała się w o wiele węższym paśmie, jak również z mniejszą dynamiką.

Konstrukcja odbiornika zapewnia stosunkowo dużą moc wzmacniacza ( przeciwsobny ), sterującego dużym głośnikiem zaprojektowanym jako nisko-tonowy.

Sygnał przechodzi przez silnie tłumiący filtr dolnoprzepustowy RC i przy obecnych parametrach nadawania natrafia w końcowym efekcie na problem rezonansu własnego głośnika.

Czemu nie dano szans na „dopuszczenie „ środkowej części pasma akustycznego do tego toru wzmacniacza i głośnika ???

Pozostałe, trzy małe głośniczki nie zapewniają bynajmniej należytego odsłuchu w środkowej części pasma, a przecież pomyślane są jako środkowo-tonowe i wysoko-tonowe, sterowane z oddzielnego wzmacniacza kl.A.

Proponujemy małą zmianę, która radykalnie poprawia walory akustyczne odbiornika.

Odłączenie trzech kondensatorów 3 nF w filtrze dolnoprzepustowym i „ puszczenie „ średnich tonów w tor przeciwsobny.

Zmianę rezystora 5 MOhm w ujemnym sprzężeniu zwrotnym na rezystor 2,2 MOhm.

Sugerowane zmiany zaznaczyliśmy na fragmencie schematu na czerwono, a usytuowanie elementów na zdjęciu – na żółto.

Niewielka przeróbka, a naprawdę warto spróbować, bo zmiana akustyki jest znakomita.

Mamy też poczucie naszego subiektywizmu i być może kija wsadzonego w mrowisko ortodoksów -:), ale to zupełnie inna historia...